ولادت پرسعادت «کاظم آل محمد(ص)»؛ بارگهت کاظمین، چون حرم کبریاست...
ظلمت خفقان هارونی را خسته کرد، سیاهی شبهای زندان را از رو برد، از این محبس، به آن سیاهچال، از این غربت، به آن زنجیر... خواستند این نور خدایی را در پشت سلولها خفه کنند، اما طلعت نامش چراغ قبیله حق شد و شیعه از این مظلومیت و اسارت، عزت و آبرو گرفت... آری: «بارگهت کاظمین، چون حرم کبریاست...»